Natuurlijke kleuren in gewone voedingsmiddelen die u moet kennen

Natuurlijke kleuren in voedsel zijn gekleurde stoffen in verse voedselingrediënten die door het menselijk gezichtsvermogen kunnen worden waargenomen. Natuurlijke kleuren kunnen worden onderverdeeld in polyeenkleuren, fenolkleuren, pyrroolkleuren, chinon- en ketonkleuren, enz. Afhankelijk van het type chemische structuur. Deze stoffen werden eerder geëxtraheerd en gebruikt in het kleurmengproces in de voedselverwerking. Uit onderzoek van de afgelopen jaren is echter gebleken dat deze kleuren geleidelijk de aandacht trokken vanwege hun speciale chemische groepen en dus het effect hebben van het reguleren van fysiologische functies, die een belangrijke rol kunnen spelen bij de preventie van chronische ziekten.

β-caroteen, dat overvloedig aanwezig is in voedingsmiddelen zoals wortelen, zoete aardappelen, pompoenen en sinaasappels, heeft voornamelijk de functie om de voedingsstatus van vitamine A in het lichaam te verbeteren; vervolgens kan het dezelfde rol spelen als vitamine A bij het verbeteren van de immuniteit, het behandelen van nachtblindheid en het voorkomen en behandelen van oculaire droogheid. Bovendien is β-caroteen ook een belangrijke in vet oplosbare antioxidantstof in het lichaam, die monolineaire zuurstof, hydroxylradicalen, superoxideradicalen en peroxylradicalen kan opvangen en de antioxidantcapaciteit van het lichaam kan verbeteren.

De afgelopen jaren is er meer onderzoek gedaan naar fenolische kleurstoffen, naar anthocyanen, anthocyanidinen, enzovoort. Anthocyanine is een belangrijke klasse van wateroplosbare plantenkleuren, meestal gecombineerd met suiker in de vorm van glycosiden (anthocyanen genoemd). Flavonoïden, gewoonlijk flavonoïden en hun derivaten genoemd, zijn een klasse van in water oplosbare gele stoffen die wijd verspreid zijn in de cellen van bloemen, vruchten, stengels en bladeren van planten, en hebben vergelijkbare chemische structuren en fysiologische activiteiten als de bovengenoemde fenolverbindingen. .

Curcumine, een polyfenolische fytochemische stof gezuiverd uit kurkuma, wordt veel gebruikt in de Chinese en Indiase kruidengeneeskunde om ongemak te verlichten. Historisch gezien werd kurkuma gebruikt om de functie van gladde spieren en de spijsvertering te verbeteren. Meer recentelijk zijn de cytoprotectieve en immuunmodulerende eigenschappen van curcumine ook een gebied van groot belang geworden voor de wetenschappelijke gemeenschap.